Ο “πατέρας μας” ,όπως τον αποκάλεσαν και οι Deus που άνοιξαν το live, απέδειξε το ρητό που λέει ότι ο παλιός είναι αλλιώς. Ηταν μια συναυλία που δε πολυδιαφημίστηκε αλλά όπως ήταν αναμενόμενο το Gagarin ήταν ασφυχτικά γεμάτο.
Τι να πρωτοπώ για αυτόν τον ζωντανό θρύλο του Punk; Παρά τα 52 του χρόνια, τα παραπανίσια κιλά, την απώλεια μαλιών, μας έκανε να πάρουμε μια μυρωδιά του πώς ήταν οι γεμάτες ενέργεια βραδυές που παίζανε με τους Dead Kennedys πριν από σχεδόν 30 χρόνια στα υπόγεια του San Francisco.
Η συναυλία σε καμία περίπτωση δεν ήταν ένα tribute στους Kennedys, έπαιξαν βέβαια αρκετά κομάτια, αλλά το όλο σετ τους βασίζονταν σε νέα κομάτια που έχει γράψει με τους The Guantanamo School Of Medicine. Ομολογώ ότι τα τραγούδια δε τα ήξερα, όπως και οι περισότεροι φαντάζομαι, αλλά τη σημασία έχει; Αναρωτιέμαι ώρες ώρες που στο διάολο τη βρίσκουν τόση ενέργεια αυτοί οι άνθρωποι σα τον Jello ή τον Iggy Pop. Πήδαγε, έκανε stage dive και γενικά τα έδωσε όλα. Ηταν σα να ανέπνεε νιάτα από τον κόσμο που βρισκόνταν κάτω από τη σκηνή.
Βέβαια μας θύμισε ότι το Hardcore/Punk δεν είναι απλά μια μουσική ή tattoos και άγριοι τύποι, είναι πολιτική στάση ζωής. Ηταν απόλυτα ενημερωμένος για τη κατάσταση στην ελλάδα, έκανε αναφορές στα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008 και πέρα από τη μουσική και του να περνάμε καλά πέρασε και μυνήματα.
Ηταν άνετα η καλύτερη συναυλία του καλοκαιριού, καθολου επαγγελματική, ειλικρινής και μακριά από βεντετισμούς (βλέπε Sonisphere). Ηταν ένα καλό Punk Show.
Αντε τώρα που το διαλύσανε οι Ministry να τον δούμε και με τους LARD.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου