Πέρσι είχα γράψει αυτό με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Τελικά οι καταστάσεις ξεπέρασαν και τη πιο απαισιόδοξη σκέψη μου. Η χούντα είναι εδώ μαζί με τη μπότα του κατακτητή, ζούμε εποχές κατοχής και δικτατορίας μαζί.
Ολους αυτούς τους μήνες έχει πήξει το διαδίκτυο από "γραφικές" και "βαρύγδουπες" αναλύσεις αγανακτισμένων συν-bloggers και σχολιαστών σε sites και σελίδες κοινωνικής δικτύωσης(sic!).
Τόσο καιρό σιωπώ εσκεμένα και ασχολούμαι μόνο με τα της μουσικής γιατί έχω μείνει με ανοιχτό το στόμα με όλα αυτά που γίνονται γύρω μου. Η κοροϊδία έχει ξεπεράσει πια τα όρια που μέχρι και οι μέχρι πρότεινος "αφελής" νοικοκυραίοι τα έχουν πάρει στο κρανίο και οδηγούνται σε σπασμωδικές αντιδράσεις εκτόνωσης της αγανάκτησης τους.
Κόσμος, που όταν οι "κακοί" αναρχικοί κουκολοφόροι είχαν πλακώσει στο ξύλο τον εργατοπατέρα Πολυζογόπουλο, έσερναν τα μύρια όσα, τώρα δε το έχουν σε τίποτα να πετάξουν αβγά,γιαούρτια καρέκλες ή ακόμα και να χειροδικίσουν σε οποιοδήποτε φέρει κάποιο κρατικό αξίωμα!
Η πολιτική του Παπανδρέου μας έκανε καλό, δημιούργησε ταξική συνείδηση έστω και σε άτομα που αντιδρούν επειδή έχασαν τη βόλεψη τους.
Επιτέλους μετά από από 38 χρόνια η επέτειος του Πολυτεχνείου πέρνει την αληθινή της υπόσταση...
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΙΟΡΤΗ, ΗΤΑΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΗ ΤΑΞΙΚΗ!
Ο αγώνας συνεχίζετε...
CyCo Alx
Y.Γ: Τη φωτογραφία την "έκλεψα" από το http://omadeon.wordpress.com δε ξέρω αν ήταν δικής τους έμπνευσης αλλά είναι τρομερή...εύγε σε όποιον το σκέφτηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου