Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Ανταπόκριση : Vive Le Punk Rock! Festival in Athens @ An Club 8.2.2014


Πάρτυ στήθηκε στο AN το περασμένο Σάββατο. Αφορμή το έβδομα γενέθλια του 77-82 Team, όπου τα γιόρτασαν μαζί μας και αντί για τούρτα μας κέρασαν ένα χορταστικότατο live για σχεδόν όλα τα Punk και όχι μόνο γούστα και που είχε και τις εκπληξούλες του!

Καταλαβαίνω τη διάθεση των παιδιών να προσφέρουν όσο το δυνατό περισσότερα αλλά 6 ώρες στο ΑΝ, για κάποιον που ήθελε να παρακολουθήσει όλες τις μπάντες είναι πολλές και εξαντλητικές. Ξέροντας από πριν ότι το πρόγραμμα θα τηρηθεί ευλαβικά, κάτι που έγινε τελικά, συνειδητά κατηφορίσαμε προς τη συναυλία γύρω στις 10, ξέροντας ότι έχουμε χάσει δύο μπάντες.

Τελικά προλάβαμε 2-3 κομμάτια από τους The Vagabonds 77 οι οποίοι από το λίγο που τους είδαμε φάνηκε να διασκεδάζουν τον ήδη αρκετό κόσμο που είχε μαζευτεί μέχρι εκείνη την ώρα.

Μετά από λίγα λεπτά ήρθε η ώρα για τους χαρντκοράδες της βραδιάς, τους My Turn. Αυτή τη φορά ήταν λίγο έξω από τα νερά τους αφού το κοινό ίσως δεν ήταν εξοικιωμένο με τη μουσική τους. Παρόλα αυτά η μπάντα δε πτοήθηκε, έπαιξαν κομμάτια κυρίως από τα δύο τελευταία τους 7'' και επιφυλάξανε και ένα δωράκι για το τέλος προς το punk/Oi! κοινό της συναυλίας, διασκευή του Crucified των Ιron Cross, που έχει γίνει κυρίως γνωστό από την εκτέλεση των Agnostic Front.

Τους Τen Beers After δε τους είχα ξαναδεί live ούτε τους είχα ξανακούσει. Ανετοι στη σκηνή, αντιμετώπισαν με πολύ χιούμορ και καλή διάθεση κάποια ψιλοπροβληματάκια στην αρχή του σετ τους. Punk/Oi! το ύφος τους, μου θύμισαν αρκετά τους Bootstroke. Ο κόσμος το διασκέδασε, συμμετείχε, χόρευε και γενικά η μπάντα μετέδιδε μια πολύ θετική ενέργεια. Θέλω να τους ξαναδώ, αλλά την άλλη φορά να έχω και πιο πολύ επαφή με τη μουσική τους, μιας και αντίθετα με τη πλειοψηφία των παραβρισκομένων εγώ δεν ήξερα ούτε ένα κομμάτι.

Αν και headliners ήταν οι Infa Riot , ξέρω πολύ κόσμο που πήγε στη συναυλία για τους Oμιχλη. Μιλάμε για την πιο πετυχημένη ελληνική punk μπάντα που όπως είχαν ανακοινώσει αυτή θα ήταν και η μοναδική τους εμφάνιση στην Αθήνα για φέτος. Η εμφάνιση τους μπορώ να πω πως ήταν απλά καταιγιστική! Επαιξαν παλιά και νέα τους τράγούδια, ο κόσμος ήταν σε ντελίριο και συμμετείχε σε κάθε δευτερόλοπτο του live. Xόρευε, τραγούδαγε και γενικώς όσοι ειδικά ήταν μπροστά στη σκηνή το "έζησαν" το όλο σκηνικό. Κερασάκι στη τούρτα;...προς το τέλος του σετ τους ανέβηκε στη σκηνή μαζί τους και o Φρανκ από τους Panx Romana και τραγούδησαν μαζί το "Θεσσαλονίκη"! Μεγάλη τιμή για τη μπάντα.



Kι εκεί που περιμέναμε να συνεχίσουν την εμφάνιση τους οι Ομίχλη , οι μισοί κατέβηκαν από τη σκηνή ανέβηκαν κάποιοι άλλοι τύποι (στη συνέχεια μάθαμε πως ήταν μέλη των Bootstroke), μας συστήθηκαν ως Aλλος Κόσμος και μας ανακοίνωσαν ότι θα παίξουν τρία κομμάτια. Στα δύο πρώτα τραγούδια από όσο συγκράτησα, το ύφος τους δε διέφερε και πολύ από τους Ομίχλη ίσως λίγο πιο ήρεμο. Το τρίτο κομμάτι ήταν διασκευή..."Συναγερμός"  από Panx Romana! Ζήτησαν από τον Φρανκ (που δεν εγκατέλειψε το live ούτε στιγμή...προς γνώση και συμόρφωση των νεώτερων) να ανέβει στη σκηνή μαζί τους εάν ήθελε (κοινώς δεν ήταν στημένο το σκηνικό), ο οποίος φυσικά και ανταποκρίθηκε...τα υπόλοιπα είναι ιστορία.



Μετά από όλα αυτά όπως καταλαβαίνετε άρχισαν να μπαίνουν αμφιβολίες στο μυαλό μου για το κατά πόσο οι Infa Riot θα μπορούσαν να συνεχίσουν το πάρτυ που είχαν ξεκινήσει όλα τα προηγούμενα συγκροτήματα.

Tόσα χρόνια που παρακολουθώ συναυλίες ένα από το πράγματα που έχω μάθει είναι πως οι ΜΕΓΑΛΕΣ μπάντες που δεν έχουν ανασφάλειες, ξεκινούν τα live τους με το χιτάκι τους...Εmergency επέλεξαν οι  Infa Riot και το πράγμα άρχισε να γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρον. Οπως ανέφερε και ο Φρανκ πριν βγούνε στη σκηνή, οι Infa Riot είχαν ξαναέρθει στη χώρα μας το 1982, οι περισσότεροι ίσως δε το γνώριζαν, εγώ μεγάλωσα με το "μύθο" εκείνου του live στον Πανελλήνιο. Πρέπει να ήταν η  πρώτη συναυλία ξένης punk μπάντας στη χώρα μας!




Επαιξαν όλα τα "κλασσικά" τους κομμάτια, είχαν τρομερή άνεση στη σκηνή και τη θεατρικότητα που διέκρινε τις παλιές punk μπάντες. Για εμένα προσωπικά, το να ακούω τα τραγούδια με τα οποία μεγάλωσα, ζωντανά μετά από τριάντα χρόνια, έστω και από κάτι εξηντάρηδες με φλόγα εικοσάχρονου, ήταν τουλάχιστον συγκινητικό!

Στα highlights της εμφάνισης τους ήταν που στο encore κάλεσαν το κόσμο να ανέβει στη σκηνή μαζί τους για να ξανα-πουν το In For A Riot...αν και ελάχιστοι ανταποκρίθηκαν, μόλις 4-5 άτομα, έγινε ο κακός χαμός από κάτω!

Καιρό είχα να δω το ΑΝ τόσο γεμάτο, καιρό είχα να δω τόσο παλμό σε συναυλία, καιρό είχα να φύγω από συναυλία με ένα τόσο μεγάλο χαμόγελο ευχαρίστησης.


CyCo Alx

Y.Γ : Oλα τα videos που υπάρχουν στο άρθρο ΔΕΝ έχουν τραβηχτεί από εμάς αλλά από παιδιά που ήταν στο live και τα ανέβασαν στο youtube...και τους ευχαριστούμε γι'αυτό!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...