Δεν υπήρχε περίπτωση να διανοηθώ πριν 20 χρόνια ότι εν έτη 2012 οι Negative Approach θα υπήρχαν ως συγκρότημα και πόσο μάλλον ότι θα τους έβλεπα ζωντανά στην Αθήνα. Οπως είναι φυσικό με το άκουσμα της είδησης του ερχομού τους ένα τεράστιο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπου μου και η προσμονή για την ημέρα που ένα εφηβικό μου αποθημένο θα γινόνταν πραγματικότητα άρχισε.
Από πείρα πάντως, ήμουν προετοιμασμένος για τα καλύτερα και για τα χειρότερα. Τέτοιου είδους reunion από το τόσο μακρινό παρελθόν είναι δίκοπο μαχαίρι. Δε θα μου έκανε εντύπωση να είμασταν 10 άτομα στο SIX Dogs ή να έβλεπα ουρές στην είσοδο. Τελικά τίποτα από τα δύο δε συνέβει. Ο κόσμος που βρέθηκε στη συναυλία ήταν ακριβώς όσος έπρεπε ώστε και να γεμίσει ο χώρος και να μην είμαστε ασφυχτικά πολλοί.
Λίγο μετά την προγραμματισμένη έναρξη του live οι My Turn ανέβηκαν στη σκηνή και χωρίς πολλές "τυμπανοκρουσίες" (μεταφορικά, γιατί κυριολεκτικα οι "τυμπανοκρουσίες" μια χαρά ήταν..plus το Black Flag μπουζάκι του τυμπανοκρούστη που όσο να 'ναι τους έχω και αδυναμία...των Black Flag) το πάρτυ ξεκίνησε.
Οι My Turn κινητικότατοι όπως πάντα στο 25 λεπτο σετ τους παρουσίασαν κατά κύριο λόγο κομμάτια από το πρώτο τους άλμπουμ "Athens" που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε τα δέοντα στο straight forward hardcore/punk των Αθηναίων και ίσως έδειξε και το δρόμο για τα μελλοντικά "χιτάκια" του άλμπουμ όπου και έγινε το ανάλογο νταβαντούρι τόσο κάτω όσο και πάνω στη σκηνή. Ενα από αυτά ήταν το "Bitter Smile". Η πιο ώριμη εμφάνιση της μπάντας από της 2-3 φορές που έτυχε να τους παρακολουθήσω.(Κλεισανε με μια διασκευή που σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ και δε μπορώ!)
Μετά από ελάχιστο χρονικό διάστημα από τη στιγμή που άφησαν τη σκηνή οι My Turn το θρυλικό συγκρότημα από το Detroit ανέβηκε στη σκηνή. Τι κι αν περάσαν τα χρόνια, τι κι αν το χρονικό διάστημα της απουσίας τους ήταν μεγάλο, τι κι αν η δισκογραφία τους ήταν ένα LP κι ένα 7''... όπως έχω ξαναγράψει πρόσφατα αυτά τα πράγματα άμα τά 'χεις δε ξεχνιούνται!
Ενεργητικότατοι, χιουμορίστες όσο έπρεπε και μ'εναν Brannon θυμωμένο σα 17αρη έφηβο, δε χρειάστηκε πολύ ώστε μπάντα και κοινό να βρούνε τη χημεία τους και να δημιουργηθεί ένα πραγματικά ειλικρινές hardcore show όπως μόνο αυτοί που ζούνε σε αυτή τη φάση ξέρουν και μπορούν.
Ο "γραφικός" Ron Sakowski με εμφάνιση ναυαγού(!!!) ή άστεγου ρακοσυλέκτη έδωσε μια ξεχωριστή χροιά στην εμφάνιση των Negative Approach με τα αστεία του και τα δύο stage dives που έδειχνε να απολαμβάνει.
Οι Negative Approach παίξανε ότι είχανε και δεν είχαν στις βαλίτσες τους (έστω κι αν αυτές χάθηκαν σε κάποιο αεροδρόμιο όπως μας ενημέρωσαν) και δε πιστεύω να άφησαν κάποιον παραπονεμένο που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ξέδωσε. Το μόνο "μελανό" , θα μπορούσαμε να πούμε, κομμάτι της συναυλίας ήταν η φωνή του Brannon που εκτός από πολύ τσιριχτή ώρες ώρες δεν έβγαινε...αλλά το πρόβλημα καλύφθηκε από το κόσμο που έπαιρνε τα ηνία όπου χρειαζόνταν όπως στο "Ready To Fight" ή στο "Tied Down".
Μια αγνή hardcore βραδυά λοιπόν που δε κούρασε και όλοι διασκέδασαν και πέρασαν καλά.
CyCo Alx
Y.Γ: Kι επεδή ποτέ δε θυμάμαι το playlist μετά τις συναυλίες αυτή τη φορά κατάφερα και το έβγαλα φωτογραφία!!
Η διασκευή ήταν το "Straight Edge Revenge" από τους Project X.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε πολύ για το review :)
M.
Α μπράβο...καταραμένο αλτσχάιμερ!!!
Διαγραφή