Tη Παρασκευή βρεθήκαμε με την L-Pi στη Πάτρα για να παρακολουθήσουμε τους Straight Opposition. Bασικά είχαμε καιρό να φύγουμε από την Αθήνα και βρήκαμε μια ωραία αφορμή για να τη κοπανήσουμε.
Η συναυλία έγινε στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Prokat-35.
Oταν φτάσαμε στο χώρο, με αρκετό ψάξιμο βέβαια, ξύπνησαν μέσα μου οι μνήμες από το παρελθόν. Υπαίθρια συναυλία με υποτυπώδη εξοπλισμό, φυσικά χωρίς εισιτήριο και νέα παιδιά με πολύ κέφι και διάθεση.
Μετά από την επίλυση διάφορων τεχνικών προβλημάτων, από ένα ψυγείο που έκανε σπαστικό θόρυβο μέχρι κάποια προβλήματα στις κονσόλες, καλύφθηκαν οι προβολείς τις σχολής με σακούλες σκουπιδιών για να δημιουργηθεί η απαραίτητη ατμόσφαιρα (ότι γράφω δεν αποτελούν μομφή, είναι φυσικό να συμβαίνουν σε D.I.Y διοργανώσεις και συμβάλουν στην όλη ατμόσφαιρα) και εμφανίστηκαν στη σκηνή οι My Turn από την Αθήνα.
Οι My Turn ήταν η ευχάριστη έκπληξη της βραδυάς, είχαμε και άλλες εκπλήξεις αλλά όχι τόσο ευχάριστες. Το ύφος τους παλιομοδίτικο hardcore ώρες ώρες μου θύμισαν και Black Flag. Μικρά σε διάρκεια τραγούδια, τα φωνητικά μου θύμισαν αρκετά τους Shutdown . Τα παιδιά είχαν τρελό κέφι και έδειχναν να απολαμβάνουν, μαζί με τα σχεδόν 50 άτομα που είμασταν στο χώρο, το όλο σκηνικό. Επιφυλάσομαι να τους ξαναδώ για να έχω πιο σφαιρική άποψη. Πάντως η πρώτη επάφή μας άφησε θετικά συναισθήματα.
Μετά από λίγο ακολούθησαν οι ιταλοί My Distance, λυπάμαι αλλά το ύφος της μουσικής τους, emo-metalcore έκατσε στα αφτιά μου αν πρέπει να βάλω μια ταμπέλα, μου ήταν παγερά αδιάφορο οπότε μετά από δύο ολόκληρα τραγούδια που αντέξαμε κατευθηνθήκαμε προς το μπαρ για μερικές ακόμα μπύρες.
Οταν ήρθε η ώρα των Straight Opposition αρχίσαν και οι πρώτες γκρίνιες για ένα τεχνικό προβληματάκι που υπήρχε, οι γκρίνιες ήταν από τη πλευρά των ιταλών και όχι του κόσμου. Οταν λύθηκε το πρόβλημα ξεκίνησαν. Από την αρχή έδειξαν ότι είναι μπάντα για άλλους χώρους και όχι για τετοιες διοργανώσεις. Ειχαν τσαμπουκά, άνεση και τα κομμάτια τα εκτέλεσαν άψογα. Προσπάθησαν να ξεσηκώσουν και τους παρεβρισκόμενους να συμμετάσχουν και μέχρι ένα σημείο τα κατάφεραν. Μετά από κανένα τεταρτάκι όμως υπήρξε κάποιο πρόβλημα με το μικρόφωνο αν θυμάμαι καλά και έδειξαν έντονα τη δυσαρέσκεια τους μέχρι να φτάσουν στο σημείο να μας ανακοινώσουν, μόλις λύθηκε το πρόβλημα, ότι θα παίξουν άλλα δύο κομμάτια και θα φύγουν, κάτι που έκαναν και προς τιμή των διοργανωτών και των παραβρισκόμενων, κανείς δεν έκανε τη παραμικρή προσπάθεια να τους αλλάξει άποψη. Οι τύποι τα μάζεψαν εμφανώς εκνευρισμένοι όπως και όσοι είμασταν εκεί που τα είχαμε πάρει με τη πάρτη τους.
Kρίμα γιατί τέτοιες διοργανώσεις είναι η ψυχή της μουσικής που ακούμε και κάποια τυχαία γκρουπάκια τη βλέπουν ντίβες. Λυπάμαι που τους έχω στηρίξει τόσο καιρό. Τελικά αποδυκνείεται ότι όλοι κρίνονται αποκλειστικά και μόνο στο "σανίδι".
CyCo Alx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου