Ανταπόκριση : Wolf Down / My Turn / Against All Ods / North Shore Lioness @ AN Club (4/4/2015)

Μια γεμάτη hardcore βραδιά ζήσαμε όσοι κατηφορήσαμε το Σάββατο βράδυ στο ΑΝ, απ'αυτές που εγώ τουλάχιστον είχα καιρό να ζήσω.



Η προσέλευση του κόσμου ήταν αρκετά ικανοποιητική και η δυναμική του ευπρεπέστατη θα έλεγα.

North Shore Lioness

Η συναυλία ξεκίνησε λίγα λεπτα μετά τις 9:30 με τους North Shore Lioness να πέρνουν τις θέσεις τους στη σκηνή του ΑΝ για να μας παρουσιάσουν τις μουσικές τους. Ανετοι στη σκηνή, δεμένη μπάντα, εμένα με κέρδισαν, όπως θέλω να πιστεύω και τη πλειοψηφία όσων ήταν εκείνη τη στιγμή στο ΑΝ. Μπορεί το μελωδικό metalcore/post-hardcore που παίζουν να μην είναι ακριβώς του γούστου μου, αλλά τα παιδιά το υπερασπίστηκαν μια χαρά και δε νομίζω να χαλάστηκε κανείς με τη παρουσία τους...ίσα ίσα.

Against All Odds

Τη σκυτάλη πήραν οι Against All Odds, σαφώς ποιο έμπειροι και άνετοι επί σκηνής, το έργο τους αποδείκτηκε αρκετά εύκολο, με το παραδοσιακό hardcore τους να προθερμένει με το καλύτερο τρόπο το κοινό γι αυτό που θα ακολουθούσε. Το σετ τους βασίστηκε κυρίως στο τελευταιο τους άλμπουμ, που τα κομμάτια ζωντανά ακούγονται σαφώς καλύτερα και πιο πορωτικά. Επαιξαν κι ενα καινούργιο κομμάτι...πολλά υποσχόμενο για το μέλλον. Κρίμα που δε τους βλέπουμε συχνότερα σε lives.

My Turn..εν πτήση

Επόμενοι στη σειρά ήταν οι My Turn. Με πολλές ώρες πτήσης στο σανίδι (κυριολεκτικά και μεταφορικά) πλέον. Η εμπειρία που έχουν αποκομίσει μετά από τις συνεχείς περιοδείες τους σε Ελλάδα κι εξωτερικό κυρίως, πλέον φαίνεται. Από τις πρώτες νότες ο κόσμος μαζεύτηκε μπροστά στη σκηνή και το πάρτι ξεκίνησε. Στη μισή ώρα που έπαιξαν το ΑΝ ζεστάθηκε για τα καλά. Φυσικά και ο κακός χαμός έγινε στα δύο "χιτάκια" πλέον "Ούτε Στιγμή" και "Το Τhe Kids" με το κοινό να μοιράζεται το μικρόφωνο με τη μπάντα ουκ ολίγες φορές, ενώ ο κοσμός ανταποκρίθηκε πολύ θετικά και στο νέο κομμάτι που έπαιξαν με τίτλο "Αngel" από το νέο τους άλμπουμ που είναι στα σκαριά.

Wolf Down

Nέο αίμα της ευρωπαϊκής σκηνής οι Wolf Down και ανυπομονούσα να τους δω ζωντανά.

Ας αρχίσω από το μουσικό σκέλος. Ο ήχος τους σα καλοκουρδισμένος...οδοστρωτήρας που σαρώνει τα πάντα στο διάβα του. Ο νέος τους frontman χαρισματικότατος με επικοινωνία με το κοινό, που ακόμα και όταν χαλάρωνε για να πάρει μια ανάσα, αυτός είχε το τρόπο του να τους βάλει πάλι στο pit! Αυτή η αλληλεπίδραση όπως καταλαβαίνετε δημιούργησε ένα εξαιρετικό κλίμα. Ο κόσμος από κάτω συμμετείχε ενεργά στο live είτε τραγουδώντας, είτε κάνοντας stage dives και circle pits.

Eβλεπες χαμόγελα παντού, χαμόγελα που είναι συνηφασμένα με ένα καλό hardcore show.
Πέρα από αυτό όμως οι Wolf Down αποδείχτηκαν βαθειά πολιτικοποιημένοι, κάτι που το έχουν ξεχάσει πολλοί στις μέρες μας. Πρώτο δείγμα ήταν όταν ο ένας κιθαρίστας τους (νομίζω) κάλυψε τον ένα ενισχυτή με τη παραδοσιακή μαυροκόκκινη σημαία πριν ξεκινήσει το σετ τους. Πέραν τούτου, που ήταν καθαρά συμβολικό, φάνηκαν να είναι γνώστες τις ελληνικής πραγματικότητας σχολιάζοντας τους αναρχικούς απεργούς πείνας στις φυλακές και αναφερόμενοι στη Χρυσή Αυγή και στο φασισμό στην ευρώπη. Ως vegan και straight edge μπάντα δε παρέλειψαν να αναφερθούν και στα δικαιώματα των ζώων φυσικά,

Οπως είπα και στην αρχή, η βραδιά ήταν γεμάτη hardcore, χωρίς πολύ μεγάλα ονόματα αλλά μπάντες αυθεντικές και ειλικρινείς που βγάζανε μια αύρα από τα παλιά!

ΥΓ: Tα σέβη μου στις κυρίες της πρώτης σειράς που πολλές φορές υπερτερούσαν αριθμητικά των ανδρών και τα έδωσαν όλα!

* Oι φωτογραφίες είναι από Fields Have Eyes Photography

CyCo Alx