10 χρόνια είχαν να βγάλουν δίσκο οι Deus Ex Machina και για να γιορτάσουν τη κυκλοφορία του Sound Of Liberation ποιος θα ήταν καλύτερος τρόπος από μια συναυλία στο AN;
Tη συναυλία άνοιξαν οι Θεσσαλονικείς Clerks Conspiracy. Η εμφάνιση τους αυτή ήταν και η παρθενική τους στην Αθήνα.
Ομολογώ πως ήταν η πρώτη μου επαφή με το συγκρότημα καθώς δεν είχε τύχει να ακούσω πιο πριν το άλμπουμ τους που κυκλοφόρησαν πρόσφατα. Εκ τον υστέρων πληροφορήθηκα πως πρόκειται για μπάντα προερχόμενη από τις σταχτες των Ziggy Was.
Ξεκίνησαν λίγο αγχωμένα θα έλεγα αλλά όσο περνούσε η ώρα, τραγούδι με τραγούδι λύθηκαν και απέδωσαν με άνεση τα τραγούδια τους.
Η μουσική τους πολυσυλλεκτική, από καθαρό punk μεχρι reagge ακούσαμε κατά τη διάρκεια του σετ τους. Μου θύμισαν αρκετά πειραματικές punk μπάντες στην Αμερική στις αρχές του 80 όπως Flipper, Bad Brains κλπ. χωρίς βέβαια να θέλω να βάλω ταμπέλα αφού από ότι κατάλαβα ούτε οι ίδιοι θέλουν κάτι τέτοιο για τη μουσική τους.
Δεμένη μπάντα που σίγουρα κέρδισαν αρκετούς φίλους μεσα στην σχεδόν μία ώρα που διήρκεσε η εμφάνιση τους.
Το ρολόι έδειχνε λίγο πριν τις 12 όταν και έκαναν την εμφάνιση τους οι οικοδεσπότες της βραδυάς, οι Deus Ex Machina. Aνετοι και χαμογελαστοι ανέβηκαν στη σκηνή του ΑΝ για να γιορτάσουν μαζί μας τη κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ. Oπως ήταν φυσικό, γι αυτό το λόγο είμασταν άλλωστε εκεί, ξεκίνησαν το σετ τους με κομμάτια από το νέο τους δίσκο. Ο κόσμος ήταν κάπως αμέτοχος καθώς οι περισσότεροι τα άκουγαν για πρώτη φορά. Εξαίρεση όταν έπαιξαν το ομμώνυμο Sound Of Liberation που ήδη είχε διαδοθεί κυρίως μέσω internet.
Εκτός βέβαια από τη παρουσίαση του άλμπουμ σκοπός του live ήταν να περάσουμε και καλά. Μπασταρδοκρατία, Ιnspiration, Chase Me, Streets Of Fire, Execute ήταν λίγα από τα κλασσικά κομμάτια που θυμάμαι πως παίξανε, με το κόσμο να ανταποκρίνεται και με το παραπάνω, ενώ ο Σταύρος, ο τραγουδιστής τους επιδόθηκε σε αμέτρητα crowd surfing τραγουδόντας ταυτόχρονα. Γενικά δόθηκε πολύ βάρος και στο πρώτο τους δισκο, κλασσικό πλέον "Motorpsycho",κάτι που σίγουρα δε χάλασε κανέναν.
Η συναυλία τελείωσε με ένα πάρτυ πάνω στη σκηνή με το κοινό και τη μπάντα να γίνονται ένα τραγουδόντας ΕΚΔΙΚΗΣΗ από το κλασσικό κομμάτι των Αδιέξοδο "38 Χιλιοστά" που παρόλο που είχε γραφτεί τόσα χρόνια πίσω για τη δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά, ακούγεται σα να γράφτηκε χθές.
Πάνε πολλά χρόνια από τότε που είχα ξαναδεί ζωντανά τους Deus να παίζουν σε μικρό club και ειλικρινά τη διασκέδασα αφάνταστα αυτή τη συναυλία. Οι Deus Ex Machina γεμίζουν το ΑΝ για πλάκα όποτε θέλουν, κάτι που αντίστοιχα ξένα συγκροτήματα του είδους δύσκολα τα καταφέρνουν.
CyCo Alx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου