Οταν άκουσα ότι ακύρωσαν οι Stil Screaming την εμφάνιση τους στο φεστιβάλ ξενέρωσα απίστευτα, τόσο που αποφάσισα να μη πάω καν. Πες που άκουσα το καινούργιο δίσκο των No Turning Back, πες ότι ήθελα να δω τους Never Trust ζωντανά, βάλε και τη διαρκή μου δίψα για hardcore τελικά για άλλη μια φορά στη ζωή μου έγινα επίορκος και κατηφόρισα τα γνωστά μονοπάτια προς το ΑΝ.
Οι συγκυρίες δε βοήθησαν ώστε να κατέβει πολύς κόσμος στο live, ένεκα καθημερινή και με απεργία στο μετρό. Στη συγκεκριμένη συναυλία όμως τελικά ίσχυσε το ρητό πως το μέγεθος(πλήθος) δε μετράει αρκεί να το χειρίζεσαι σωστά...και σχεδόν όλες οι μπάντες που έπαιξαν χειρίστηκαν το κόσμο με το καλύτερο δυνατό τρόπο.
Το χορό άνοιξαν οι Never Trust. Aν τους βοήθαγε λίγο ο ήχος θα μιλάγαμε για την αποκάλυψη της βραδυάς! Βαριά riff που σκοτώνουν και ένα Crossover/Hardcore με ολίγη από beatdown και Τhrash που σίγουρα θα σε κάνει να κουνήσεις το κεφάλι σου. Επαιξαν κομμάτια από το EP τους "Bomb Da System" καθώς και 2-3 καινούργια αν μέτρησα σωστά. Κινητικοί και άνετοι στη σκηνή κέρδισαν το λιγοστό κόσμο που ήταν εκείνη την ώρα στο ΑΝ. Highlight της εμφάνισης τους η στιγμή που ανέβηκε στη σκηνή ο παλιός τους τραγουδιστής και αγκαλιά με τον τωρινό τους frontman είπαν μαζί ένα κομμάτι...με κάθε επιφύλαξη νομίζω πως ήταν το ομώνυμο αλλά δε βάζω και το χέρι μου στη φωτιά.
Μετά από ένα σύντομο soundcheck ακολούθησαν οι Πατρινοί I Want You Dead. Από τη πρώτη στιγμή που είχα δει το όνομα τους στο line-up της συναυλίας θεώρησα ότι δε κόλλαγαν καθόλου με τις άλλες μπάντες και δυτυχώς επιβεβαιώθηκα. Τι κι αν έπαιξαν άψογα ο κόσμος δεν έδειξε να συγκινήτε και απλά περίμενε υπομονετικά να τελείωσουν το σετ τους. Κρίμα γιατί είναι από τις πολύ καλές μπάντες. Πάντως αυτό το στυλάκι ανεβαίνουμε παίζουμε και με το ζόρι να πούμε ένα γεια στο κόσμο ας το ξανασκεφτούνε γιατί δε τους βοηθάει καθόλου ειδικά και με τη "δυσκολοάκουστη" μουσική που παίζουν.
Κι εκεί που περιμέναμε τους My Turn στη σκηνή, όπως έγραφε η αφίσα, εμφανίστηκαν οι Βέλγοι A Strenght Within. Eιλικρινά δεν είχα ιδέα τι να περιμένω από τους συγκεκριμένους καθώς δε τους ήξερα και δεν είχα προλάβει να κάνω καν το κόπο να τους ψάξω όπως κάνω σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Mίξη μοντέρνου hardcore με αρκετά old school στοιχεία, παρόλο που βρήκαν ένα παγωμένο κοινό από τους I Want You Dead που δεν ήταν εξοικοιωμένο με τα τραγούδια τους, με κέφι, επιμονή και πάνω απ'όλα αληθινό hardcore πνεύμα κατάφεραν και το κέρδισαν. Μέχρι pit στήθηκε με τα ανάλογα stage dives! Αξιοι!
Τη σκυτάλη πήραν οι άτυποι οικοδεσπότες της βραδυάς (o τραγουδιστής τους οργάνωσε το φεστιβάλ), My Turn. Γεμάτοι κέφι, ενέργεια και πιο ομιλιτηκοί από άλλες φορές που τους έχω δει ζωντανά, δεν άφησαν περιθώρια αμφισβήτισης. Κάθε φορά και καλύτεροι. Τα κομμάτια του άλμπουμ τους παιγμένα ζωντανά ακούγονται πολύ καλύτερα! Αφιέρωσαν και τη συναυλία στη Villa Amalias ως όφειλαν αφού κανείς από όσους προηγήθηκαν δε δέησε να το κάνει (και για όσους δε κατάλαβαν αυτό ήταν μπηχτή).
Η ώρα είχε παει δώδεκα παρά και επιτέλους βγήκαν στη σκηνή οι Νο Τurning Back, που κακά τα ψέματα ο περισσότερος κόσμος γι αυτούς είχε έρθει.
Από το πρώτο δευτερόλεπτο ξεκίνησε μια ατελείωτη κλωτσοπατινάδα κάτω από τη σκηνή με τα stage dives να μην έχουν σταματημό. Oι ΝΤΒ το εκτίμησαν δεόντος ζητόντας από το κόσμο να κανει circle pit εκφράζοντας το παράπονο τους ότι τη προηγούμενη που ήταν στη Γερμανία κανείς δεν έκανε. Ανοίγω παρένθεση. Είχα δει τους ΝΤΒ στην Αυστρία το 2009 στο Persistance Tour όπου άνοιγαν στους Death By Stereo, Walls Of Jericho, Biohazard, Agnostic Front και Ignite (περιτή πληροφορία αλλά το έγραψα για να ζηλέψετε...και by the way όλα αυτά με 22 euro!) και ήταν όντως πολύ ξενέρωτοι οι Αυστριακοί...ειδικά στους ΝΤΒ δε κουνιόνταν φύλλο. Κλινει η παρένθεση.
Η μπάντα έπαιξε παλιά και νέα κομμάτια στα οποία ο κόσμος ανταποκρίθηκε ξέροντας τους στίχους και συμμετέχοντας συνέχεια.
Ο τραγουδιστής τους επικοινωνιακός όσο δε πάει, προλόγιζε όλα το κομμάτια, πήδησε και τραγούδισε με το κόσμο κάτω από τη σκηνή όταν του ζητήθηκε και γενικά φάνηκε να το απολαμβάνει όλο αυτό το σκηνικό που είχε στηθεί. Τι κι αν είμασταν δεν είμασταν 100-150 άτομα στο ΑΝ η όλη φάση ήταν απόλυτα ειλικρινής και θα σταθώ στα τελευταία λόγια των NTB για ν'αποτυπώσω το κλίμα της συναυλίας "Ετσι πρέπει να είναι κάθε hardcore show!"
CyCo Alx
Y.Γ. Ενιωσα ιδιαίτερη τιμή όταν αφιέρωσαν το Νever Give Up σε όσους έχουμε περάσει τα 30 κι ακόμα είμαστε hardcore...καλά ντε μη βαράτε...τα 40!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου