Φαντάζομαι να σας έχει τύχει να έχετε ακούσει 1-2 κομμάτια από ένα άλμπουμ που δεν είνα ακριβώς του στιλ σας αλλά να σας έκανε ένα "κλικ" και να το αγοράσατε. Η αγωνία "πέταξα τα λεφτά μου ή όχι;" τελείωνει με το που μπεί το άλμπουμ στη συσκευή αναπαραγωγής ήχου σας και εκεί το μυστήριο λύνεται...μπορεί σε κάποιους να ακούγονται κινέζικα τα παραπάνω αλλά ναι, κάποιες φορές αγοράζω δίσκους χωρίς να έχω ακούσει το άλμπουμ πριν...έχει τη γοητεία του κι αυτό.
Τέταρτο άλμπουμ για τους Βέλγους Rise And Fall και η υποκειμενική μου άποψη είναι πως είναι και το καλύτερο τους.
Το Faith ακροβατεί ανάμεσα σε πιο "ψαγμένους" ήχους στιλ Converge ή Integrity και σε παραδοσιακά D-Beat μονοπάτια. Κάτι που κάνουν οι Tragedy και στο τελευταίο τους άλμπουμ...απλά οι Rise And Fall, για εμένα, το κάνουν με καλύτερο τελικό αποτέλεσμα.
Ο δίσκος είναι χαώδης και η ενταση δε σταματάει δευτερόλεπτο κι ας είναι το πρώτο κομμάτι ("A Hammer and Nails" ) 1:14 και το τελευταίο ("Faith / Fate" ) 6:46. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση πάντα...και όχι στους Sex Pistols(άσχετο!!!)
Bέβαια ξεχώρισα κάποια κομμάτια που κάνουν τη διαφορά όπως το Deceiver ή το Hidden Hands αλλά ο δίσκος είναι για να ακούγεται μονορούφι ώστε να πιάσεις την αίσθηση που θέλει να βγάλει η μπάντα.
CyCo Alx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου