Δισκοκριτική : Backtrack - Darker Half (2011)

Πρώτο άλμπουμ για τους νεοϋορκέζους Backtrack και πολλά υποσχόμενο αφού έγινε αρκετός ντόρος στην άλλη μεριά του ατλαντικού για την εν λόγο κυκλοφορία.

Το ΝΥ δεσπόζει στο λογότυπο των Backtrack κι έτσι ανεβάζουν μόνοι τους το πήχη ακόμα ψηλότερα αφού η σκηνή της Νέας Υόρκης “μαστίζεται” (με τη καλή ένοια της λέξης) από μπάντες μεγαθήρια.

Το εναρκτήριο “The Worst Of Both Worlds”ξεκινάει αρκετά πορωτικά σε mid tempo ρυθμούς και συνεχίζει έτσι μέχρι τέλους...χωρίς όμως ένα ξέσπασμα ή κάτι που θα το έκανε ιδιαίτερο, προς το τέλος κάνει και μια τεράστια κοιλιά. Ακολουθεί το “Life's Plan” στο ίδιο μοτίβο, κάποιες σκόρπιες καλές στιγμές αλλά τίποτα ιδιαίτερο, τουλάχιστον τελείωνει στην ώρα του.

Το “Τοο Close” που ακολουθεί ξεκινάει με υποσχέσεις για κάτι διαφορετικό , πιο groove, αλλά καταλήγει σα τα δύο κομμάτια που προηγήθηκαν.

Οι ταχύτητες ανεβαίνουν λίγο στη συνέχεια με το “Violent Split” και το αποτέλεσμα είναι σαφώς καλύτερο τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά.

Τα δύο επόμενα κομμάτια που κλείνουν και τη πρώτη πλευρά του δίσκου συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο, καλές στιγμές αλλά πάλι κάτι λείπει με το “Τhe Greater Good” να κερδίζει στα σημεία το φιλότιμο και ογκώδες ”Scratch The Past”.

Η δεύτερη πλευρά ανοίγει με το “ριφάτο” “Darker Half” χωρίς όμως να μπορεί να κάνει τη διαφορά. Το Μadball-ικό όμως “Hard To See” τα χώνει κανονικότατα και είναι σίγουρα η καλυτέρη στιγμή του δίσκου, εναλλαγές από groove σημεία σε αυξομειώσεις στις ταχύτητες και singalongs...κανονικό NY Hardcore δηλαδή. Προς μεγάλη μου έκπληξη το “Εrase The Rat” που ακολουθεί παρόλο που συνεχίζει στο στυλ των Backtrack είναι πολύ καλό και ότι πρέπει για live. Kάπου εκεί μου έρχεται στο μυαλό ότι οι Backtrack δεν είναι κακό συγκρότημα, από συνθέσεις πάσχουν, ιδέες έχουν. Το “Enough To Rough” και το “Soul Suicide” χωρίς να κάνουν τη διαφορά είναι αξιοπρεπέστατα.

Ο δίσκος κλείνει με το “Red Handed” που ειναι και η πιο πολύπλοκη ίσως σύνθεση της μπάντας και δείχνει πως μπορούν αν θέλουν να έχουν δικό τους στυλ και όχι απλά να κυκλοφορήσουν απλά άλλο ένα αξιοπρεπές hardcore άλμπουμ.

Συμπέρασμα, το “Darker Half” σίγουρα δεν είναι ο δίσκος που θ'αλλάξει τη μουσική αλλά δεν είναι και για πέταμα. Οι Backtrack για ντεπούτο δε τα πήγαν τόσο άσχημα όσο φαινόνταν με το πρώτο άκουσμα του δίσκου, λίγο περισσότερη βαρύτητα στις συνθέσεις να δώσουν και ο τραγουδιστής τους να σταματήσει να τα τραγουδάει όλα τα κομμάτια το ίδιο μονότονα. Δε θα σύστηνα σε κάποιον να το αγοράσει αν δε το ακούσει πρώτα.

CyCo Alx